Een poosje Madeira... my dear!

Het was heerlijk!!
Manlief en ik waren met vakantie naar Madeira! Ongelofelijk mooi eiland met een prachtige natuur!
We huurden er een huisje op palen (soort veredelde boomhut, zie boven!) in een zeer groene omgeving in Quinta das Eiras op 700 m. hoogte in de bergen. Huisje was schattig, nadeel van de hoogte was wel dat het er behoorlijk vochtig was!
Het eiland is natuurlijk klein: de totale oppervlakte is 740 km2; het is ongeveer zo groot als de provincie Utrecht. Je zou zeggen: je bent zo uitgekeken. Maar niets is minder waar!
Rein en ik hebben met ons gehuurde Cleootje ruim 1000 km. gereden! We hebben het eiland dan ook van Oost naar West en van Noord naar Zuid verkend. Over de berghellingen en door de diepe dalen. Regelmatig eruit voor sight-seeing, bezienswaardigheden, dorpskerken, culturele evenementen en niet in de laatste plaats voor "um chinesa" (soort cappucino), lunch en diner. Best wel goede wegen, behalve echt hoog in de bergen.
Madeira heeft een adembenemend landschap, kleine stille bergdorpen, mooie steden en van waaruit je ook kijkt: de felblauwe zee en de indrukwekkende valleien en bergen. De hoogteverschillen zijn echt behoorlijk; de hoogste berg is de Pico Ruivo van 1862 mtr. Bij elke 100 mtr. daalt de temperatuur ongeveer 1 graad!
Dat Madeira een bloemeneiland wordt genoemd was ons wel bekend maar dat het zo'n schitterende vegetatie heeft hadden we niet verwacht!
Ik heb alles wat ik herkende in mijn agenda opgeschreven; vier bladzijden vol! In de bermen (en ik bedoel dus ook de bermen hoog op de bergen waar nauwelijks huizen staan!) bloeien gewoon in het wild: fuhsia's, crocosmia's, mexicaanse madelieven in grote roze wolken en vooral veel hortensia's en agapantussen. Overal waar je maar kijkt zie je blauwe en witte agapantussen! Hele bergenhellingen en -bermen vol! Terwijl we in Nederland voor drie armzalige bolletje in een zakje 5.95 euro betalen, staan ze daar gewoon als onkruid te woekeren!
In de tuinen en parken veel oleanders in alle kleuren (zag zelfs een écht gele!) en bougainvillea, geraniums van 1.50 m. hoog, varens met boomdikke stammen, ficussen, crotons en cotoneasters (niet in de bloempotformaten zoals wij die kennen maar in manshoge struiken). Echt geweldig!
Ook de levada's (met de natuurlijk gevormde wandelpaden langs deze irrigatiekanalen) zijn het noemen waard. Het merendeel van de toeristen komt er ook om te wandelen.
Juist in de tijd dat wij er verbleven waren er de eilandfeesten. Op elk dorpspleintje van het eiland waren er overdag en 's avonds feestelijkheden, uiteenlopend van heavy popmuziek tot volksdans en -zang (grappig om te zien dat de plaatselijke jeugd in volksdansornaat stond te housen op de popmuziek!) en vuurwerk.
En ik ben bovendien helemaal verliefd geworden op het borduurwerk in Madeira!
Wat een prachtige handgeborduurde tafelkleden, lopers, servetten, etc. Ragfijn weefsel met heel delicaat kant en/of borduursel. Allemaal gemaakt door de Madeiraanse(?) vrouwen en beschermd met het echtheidszegel van wijlen Elizabeth Phelps, die hier ooit een borduurschool oprichtte voor de vrouwen van het eiland. Het borduurwerk heeft al veel prijzen behaald o.a. op de International World Trade Exhibition in Londen.
Verder hebben we ook zeer genoten van de plaatselijke keuken en de wijnen en likeuren van Madeira! Zo zeer zelfs dat we de laatste dag rond dinertijd gewoon met een bakje muesli en ons boek zijn thuisgebleven want we konden geen restaurant meer zien!
Kortom: het was een heerlijke vakantie op een prachtplek! Maar dát hadden jullie vast al begrepen!
Adeus!