Tringg… de telefoon: een aardige mevrouwenstem zegt dat ze Anja is van Beveiligings- en Brandveiligheidsbedrijf Huppelepup.Ze vraagt of we beveiliging in en rond ons huis hebben en ik antwoord bevestigend. Daarna stelt ze nog een aantal vragen en ik voel me lichtelijk ongemakkelijk. Is dit inderdaad een bedrijf of…?
Ik breek het gesprek snel af.
In ons dorp is een behoorlijke inbraakgolf aan de gang. Ik hoor links en rechts van inbraken waarbij bewoners al dan niet thuis waren. Ik griezel van het idee inbrekers op bezoek te krijgen als je thuis bent: je moet er toch niet aan denken ineens geconfronteerd te worden met dat soort bezoek?
Ik denk terug aan het telefoontje en vraag me af: houden inbrekersgildes tegenwoordig telefonische acquisitie? In mijn verbeelding zie ik beelden van een ruim kantoorpand met een rij telefonistes die hun bevindingen steeds meedelen aan een groep inbrekers, in het zwart mét bivakmuts! Waarop laatstgenoemden meteen wegscheuren op hun scootertje om op het opgegeven adres de boel leeg te halen:-)
Tja… tijden zijn veranderd. Ook het inbrekersvak heeft zich ongetwijfeld ontwikkeld in de loop der jaren.
Hoewel er in mijn ouderlijk huis niet veel te halen was denk ik nog wel eens met verwondering aan het feit dat daar dag en nacht een touwtje uit de brievenbus hing! Dat touwtje was verbonden met het binnenslot dat je zo dus kon openen. En niet alleen bij ons; er waren diverse buren die zo’n zelfde touwtje hadden. En er nooit bij nadachten dat behalve zijzelf, de familie en de buren, iedereen gebruik van dat touwtje kon maken. Ik kan me ook geen enkele inbraak herinneren uit mijn jeugd, dus waarschijnlijk zal die onbevangenheid destijds wel terecht zijn geweest.
Terug naar vanochtend: ik ga bij mezelf na wat ik ook alweer antwoordde op de vragen van de telefoonjuffrouw. Waarom kapte ik het niet gelijk af, zoals ik meestal doe met telefonische gesprekken die ik niet wil? Heb ik iets gezegd waar een inbreker wat aan heeft?
Ik denk het niet maar een onbehagelijk gevoel blijft me dwars zitten.
Als ik later op de dag de deur uit ga vergrendel ik alles dubbel, ik leg onze Bruun in zijn mandje pal voor de voordeur.
Tijdens de volgende uren duikt de herinnering aan het telefoongesprek steeds weer even op.
Blijft dit zo?
Ben ik paranoïde aan het worden of is het terechte vrees?
Hoe dan ook: ik hoop van harte dat het snel slijt!
Nee, je bent beslist niet paranoïde. Goed dat je het gesprek hebt afgekapt. Vorig jaar hebben we een insluiper gehad ( brrr, we waren thuis en hebben niets gemerkt) en kort geleden was er opnieuw een dubieus voorval.....geen prettig idee...
BeantwoordenVerwijderenWeet je nog de naam van het bedrijf? Dan kun je misschien bellen en het aan de orde stellen. Als je er een onbehaaglijk gevoel van krijgt, lijkt het me belangrijk je intuïtie te volgen!
BeantwoordenVerwijderenZo kan angst ineens de kop opsteken. Misschien terecht, misschien onterecht.
BeantwoordenVerwijderenIk zeg altijd maar zo; je hebt angst en je hebt liefde. Laat ik dan maar liefde voor mijn angst voelen. Misschien heb je er wat aan, misschien ook niet.
Hoewel ik in het centrum van een klein stadje woon, staat de deur hier heel vaak open en vergeet ik 's nachts te sluiten... de auto staat op de oprit en de sleutels zitten er meestal ook nog op. En ik ben er echt niet mee bezig of ik alles afgesloten heb als ik weg ben.
BeantwoordenVerwijderenEn ik laat me geen angst aanpraten!
Het zou ook zo kunnen zijn dat een beveiligingsbedrijf juist de buurten afbelt waar het inbraakpercentage hoog ligt, om daar klanten te winnen. Misschien eens informeren bij buurtbewoners of die meer weten.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Ooit kregen wij eens per post een uitnodiging om mee te werken aan een enquete, die "maar 20 minuutjes van onze tijd in beslag nam." Ik bladerde de karrevracht aan vragen door: ze wilden weten of wij veel antiek/kostbare spullen/munten/bijzondere apparatuur in huis hadden? Als laatste vraag wilden ze weten wanneer wij op vakantie zouden gaan...an me hoela. Ik vroeg me wel af, hoeveel mensen de enquete ingevuld en opgestuurd zouden hebben.
BeantwoordenVerwijderenVorig jaar hebben ze bij de buren geprobeerd om in te breken, maar dat mislukte omdat wij inbraakwerende sloten hebben. De inbrekers hadden een klein gaatje in het glas geboord en geprobeerd om met een stokje de greep van het keukenraam te kunnen openen. Dat lukte niet omdat er nog een extra slot op zit. De buren waren overigens ook thuis toen het gebeurde. Dat lijkt me vreselijk!
Probeer wel waakzaam te blijven Janny, maar laat 't niet je leven teveel gaan overheersen. Makkelijk gezegd voor mij natuurlijk. De tip van Nargreet vind ik een hele goeie!
Misschien dat je met "kleine ingrepen" je gevoel van veiligheid kunt vergroten. Vraag het desnoods de wijkagent.
Liefs,
Allemaal:
BeantwoordenVerwijderenik ben echt niet overmand door angst, hoor. Ons huis is goed beveiligd en de hond slaat ogenblikkelijk aan als hij iets hoort.
Ik vroeg me alleen af of dievenbendes tegenwoordig eerst dit soort "marktonderzoek" doet voor ze op pad gaat.
Janny
en dat doen ze!
BeantwoordenVerwijderenvan vooronderzoek bij de z.n. tuinklussen,de vraag naar oude rommel,de vraag of het bestaande! tuinmuurtje soms te koop is!dat de weg is kwijtgeraakt,dat de w c hoognodig gebruikt moet worden.
en zo kan ik nog wel even doorgaan.
zelfs de getoonde identietijds kaartjes zijn vervalst en niets waard.
de navraag bij deskundigen heeft geleerd,dat bij vreemd gevoel,meteen de politie gebeld diend te worden.
de ervaring heeft geleerd dat zij met sluipzachte politie auto BINNEN 10 min. bij je thuis zijn,vooral wanneer het in een inbraakgevoelige omgeving is.
eveneens is gebleken,dat camera s rondom het huis,met de daarbij behorende rood knipperende oogjes,ook een waarschuwings signaal is voor vreemd volk.
maar bovenal, laat je er niet door weerhouden,met ontspanning je THUIS en veilig te voelen in je huis, beren op de weg zijn er heel snel neergezet.
[maar wel met een rood sleutel koord om de nek,alle deuren achter je op slot]
Gazeuse
Bij ons is er verleden jaar ingebroken. Veel weg! Gelukkig waren we niet thuis want dat is volgens mij veel erger. Maar tegenwoordig zitten er overal goede inbraakveilige sloten op. Je hoeft geen angsthaas te worden maar het onzin om er nonchalant over te doen. Het is gewoon realiteit. Succes.
BeantwoordenVerwijderenDora
brrr- een bizar telefoontje.
BeantwoordenVerwijderenwij trokken de deur altijd gewoon achter ons dicht, zonder het slot extra om te draaien. gevolg: een dief die met 'flipperen' binnen kon en camera en laptop stal. nu geven we het slot altijd een extra slag en 's avonds een grendel voor de deur ...
maar een trauma hebben we er niet aan overgehouden. ik denk als een dief geconfronteerd wordt met een inwoner, hij (zij?) nog harder schrikt ...
Maar t blijft een eng idee ,goed dat je je koppie er bij had !
BeantwoordenVerwijderenVraag aan je buurtjes of ze extra opletten
Wij proberen ook op elkaar te letten hier in de buurt ,op de goede manier dan ihihi
Vorige week viel het me op dat er in een rouwadvertentie een postbusnummer stond vermeld ipv een adres. Ja, inbrekers worden steeds vindingrijker. Maar telefonisch inlichtingen inwinnen over beveiliging is nieuw voor mij. Kan me voorstellen dat het je een onbehaaglijk gevoel geeft. Groetjes Anja
BeantwoordenVerwijderenOh, dat kan ik me heel goed voorstellen hoor! Helemaal niet gek dat je met een raar gevoel zit over het telefoongesprek. En ik ben het met Margreet eens: Weet je niet meer welk bedrijf belde? En kan je hen niet even bellen? Haalt misschien wat onrust weg bij jou...
BeantwoordenVerwijderenDie touwtjes uit de deur... ja, hadden wij ook. Niets aan de hand, toen. Vaag telefoontje.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp best, dat jij je hier ongemakkelijk bij voelt. Vind het ook een vreemde gang van zaken. De beveiligingsbedrijven schieten overigens als paddestoelen uit de grond. Zodra er sprake is van een inbraakgolf, schromen ze niet om te bellen en daarmee in te spelen op de angst van mensen.
BeantwoordenVerwijderenHet zou inderdaad zomaar een nieuwe tactiek van inbrekers kunnen zijn! Je moet overal en altijd op je hoede zijn. Jammer!
BeantwoordenVerwijderenIk ben in ieder geval gewaarschuwd als een dergelijk telefoontje mijn kant op komt. Ik hoop dat je het telefoontje snel vergeet.
Een goed en serieus beveiligingsbedrijf belt mensen niet op met de vraag of je goed beveiligd bent. We zijn hierover al vaak gebeld, en steevast is ons antwoord: dat vertellen we u mooi niet, goedemiddag! (1e les in beveiliging: vertel niets over uw beveiligingsmaatregelen aan een ander, zelfs niet aan een 'beveiligingsbedrijf'!) ;-)
BeantwoordenVerwijderenFrederike