anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



donderdag 17 november 2011

DAS aan de dijk...



Uren kan ze er mee bezig zijn. Ontelbaar veel woonbladen worden doorgenomen, plaatjes uitgeknipt, moodboards gemaakt.

Grappig om te zien dat soms dingen van moeder op dochter overgaan: in dit geval liefde voor interieur/inrichting.
Onze oudste dochter en aanstaande hebben een boerderij in een klein plaatsje in Gelderland gekocht. Hij staat beneden aan een dijk dichtbij de Maas (gelukkig wel aan de goede kant van de dijk;-)
De boerderij is charmant maar oud en moet van onder tot boven worden verbouwd. En dan ook écht verbouwd, bedoel ik, tot en met een nieuw dak en overal nieuwe muren.
Ze noemen hun toekomstige stek gekscherend DAS: iets wat nog vorm moet krijgen en bovendien een samentrekking van beide namen.
Als ze bij ons komen, even uit de drukte, brengen ze meestal stalen en monsters mee van gekochte of gewenste materialen, kleuren, stoffen en meubels.
Net als haar moeder kan Oudste zich enorm verheugen op het sfeertje dat gaat worden gecreëerd in zo’n oude omgeving. Het is leuk om advies te kunnen geven, dat ook nog op prijs wordt gesteld. Dat was wel eens anders, ha, ha!
Ik ben weg van alles wat ze laten zien, de sfeer die ze willen is landelijk, sober en stoer.
De keuken is al besteld: een prachtig strak model in hout, met een dik beton-achtig blad, compleet met kookeiland.
Op de benedenverdieping worden overal castlestones in onregelmatig verband gelegd, in een prachtige grijs-beige tint, gelukkig wel met comfortabele vloerverwarming eronder.
Er is al een mooie serre aangebouwd die alleen maar hoeft te worden geschilderd in een mooie kleur en die bij de keuken wordt getrokken. Mooie verfstalen in de tinten grijs, grijsgroen, grijsblauw en zand liggen klaar. Sommige meubels gaan mee, andere worden vervangen.

Ook zijn er plannen met de grote lap grond die bij de boerderij hoort. Er komen fruitbomen, kruiden en groenten aan de ene kant, aan de andere kant een siertuin met o.a. veel hortensia’s.
Het duizelt me af en toe als ik alle plannen hoor. Ik vind het heerlijk om mee te leven maar ben ook heel blij dat ik dit zelf niet allemaal hoef te bedenken en te verwezenlijken.
Wij zijn vier jaar geleden naar onze huidige stek verhuisd en de verbouwing die ons huis toen behoefde was in onze ogen al zeer behoorlijk, maar als ik deze plannen hoor lijkt het niks.
Maar gelukkig hoeft het niet allemaal in korte tijd te worden gerealiseerd en zijn er een aantal klussen die pas in later stadium zullen gebeuren.

Natuurlijk zullen we helpen zodra dat kan. Want hoewel ze behoorlijk ver van ons af wonen zal alle hulp nodig zijn, denk ik.
Ook hier werkt alles een beetje door: de piano verhuist naar de boerderij en ik ben al op zoek naar een mooie sidetable die op die plaats gaat komen. Ook twee fauteuils verhuizen naar de logeerkamer van de boerderij en zeer binnenkort staan hier twee nieuwe grijze fauteuils in de woonkamer.
Geen wereldnieuws, maar wel ontzettend leuk!!

De plaatjes komen overigens van het www. Andere zijn natuurlijk nog niet voorhanden, maar ze geven wel de sfeer weer:-)